ஆனம்மாள் ஜோசப்…………கேரளாவின் தவிர்க்க முடியாத உணவு ஆளுமை! முப்பது வருடங்களுக்கு முன்பு ஆண்கள் மட்டுமே கோலோச்சிக் கொண்டிருந்த அடுமனை(பேக்கரி) தொழிலில் தைரியமாக நுழைந்து வெற்றிகண்டவர் இவர்.
“ஆன்ஸ் ஹவுஸ் ஆப் ஸ்வீட்ஸ்” என்கிற அடுமனை, இனிப்பகத்தை தொடங்கி அதைக் கேரள மாநிலம் முழுக்க கொண்டுபோய்ச் சேர்த்த இந்தத் திறமைசாலிக்கு இந்தத் தொழிலின் மூலம் ஆண்டுக்கு ரூ.15 கோடி வருமானம் கிடைத்து வருகிறது.
“கோட்டயத்தின் அருகிலுள்ள மன்னானம் என்கிற ஊரில் தான் நான் பிறந்தேன். இளவயதில் என்னுடைய வாழ்க்கையை எப்படி அமைத்துக் கொள்வது என்பதில் தெளிவில்லாமல் இருந்தேன். அதனால் என் அப்பாவின் ஆசைப்படி இசை சார்ந்த படிப்பைத் தேர்ந்தெடுத்தேன்” என்கிறார் ஆனம்மாள்.
எல்லாம் சரி…..இசைக்கு சற்றும் சம்பந்தமில்லாத அடுமனை தொழிலுக்கு இந்தப் பெண் எப்படி வந்தார் என்றுதானே கேட்கிறீர்கள்? இது பற்றி அவரே சொல்கிறார் கேளுங்கள்.
“திருமணம் முடிந்தவுடன் என் கணவரின் சொந்த ஊரான கோட்டயம் அருகில் இருந்த பாலா என்கிற சிறிய ஊரில் என் வாழ்க்கை தொடங்கியது. திருமணத்துக்கு முன்புவரை அவ்வளவாகச் சமைக்க வராது. ஏதோ செய்து சமாளிப்பேன்.ஆனால் குழந்தைகள் வளர வளர அவர்கள் ருசியான உணவு வகைகளைக் கேட்க ஆரம்பித்தனர்.
என் கணவருக்குக் கூட நான் நன்றாக சமையல் செய்வதில்லை என்கிற ஆதங்கம் நிறையவே இருந்தது.
இந்த சூழ்நிலையில் தான் என் குழந்தைகளுக்காகவும்,என் கணவருக்காகவும் முழு ஈடுபாட்டுடன் சமையல் அறைக்குள் நுழைந்தேன்.
அடிப்படை சமையலை என் அம்மா, வீட்டுப் பெரியவர்களிடம் கற்றுக் கொண்டேன். ஓரளவு சூட்சுமம் பிடிபட ஆரம்பித்ததும் நானே வித விதமாக சமைக்க ஆரம்பித்தேன்.
எந்த சமையலறை எனக்கு மிகப் பெரும் சுமையாகத் தெரிந்ததோ அதே சமையலறை அதன் பிறகு என்னுடைய திறமைகளை வெளிக்காட்டும் ஒரு களமாக மாறிப் போனது” என்று சிரிக்கிறார் ஆனம்மாள் ஜோசப்.
“இப்போது இருப்பது போல முப்பது வருடங்களுக்கு முன்பெல்லாம் பிறந்த நாள் கொண்டாட்டங்களின்போது கேக் வெட்டிக் கொண்டாடும் வழக்கம் அவ்வளவாக நடைமுறையில் இல்லை. சினிமாக்களிலும், பணக்கார குடும்பங்களிலும் மட்டும் தான் இது போன்ற கேக் வெட்டும் கலாச்சாரத்தை அப்போது பார்க்க முடிந்தது.
என்னுடைய குழந்தைகளும் அது போல கேக் வெட்டி பிறந்தநாள் கொண்டாட ஆசைப்பட்டார்கள். அதனால் அவர்களுக்காகவே கேக் தயாரிக்கும் முறையைக் கற்றுக் கொண்டு வீட்டிலேயே கேக் தயாரித்து அவர்களை மகிழ்ச்சிப்படுத்தினேன்.
’கேக் வரைக்கும் வந்துவிட்டோம். நாம் ஏன் நம்முடைய சமையல் திறமையை ஒரு தொழிலாகச் செய்யக் கூடாது?’ என்று அதன்பிறகே எனக்குத் தோன்ற ஆரம்பித்தது” என்கிற இவர், தான் இருந்த அந்த சிறிய டவுனிலேயே ஒரு இருநூறு சதுர அடி அளவுக்கு இடம் ஒன்றை வாடகைக்குப் பிடித்திருக்கிறார்.
உதவிக்கு ஆள் ஒருவரை அமர்த்திக்கொண்டு சமோசா, அல்வா, கேக் போன்றவற்றைத் தயாரித்து விற்க ஆரம்பித்திருக்கிறார். ஆனால் அதன் பிறகுதான் நிறைய சவால்களையும்,பிரச்னைகளையும் சந்திக்கத் தொடங்கியிருக்கிறார்.
“நான் செய்து விற்க ஆரம்பித்த உணவு வகைகளின் ருசி எங்கள் ஊர் மக்களை ரொம்பவே கவர ஆரம்பித்து விட்டது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வாடிக்கையாளர்கள் வரத் தொடங்கினர். ஆனால் என்னுடைய வளர்ச்சியில் பொறாமை கொண்ட சிலர் என்னை மறைமுகமாக மிரட்டத் தொடங்கினர்.
அப்போது எங்கள் வீட்டில் தொலைபேசி இருந்தது. திடீர் திடீர் என்று அடையாளம் தெரியாத மனிதர்கள் தொலைபேசியில் என்னை அழைத்து மிரட்டுவர். தரக்குறைவான வார்த்தைகளால் என்னை விமர்சனம் செய்வர்.
“ பொம்பளை உனக்கு இதெல்லாம் தேவையா? ஒழுங்கா குடும்பத்தைப் பாரு….” என்கிற ரீதியில் என்னை பயமுறுத்துவர். இதுபோன்ற மன ரீதியான தாக்குதல்களை எதிர்கொள்ள அப்போது நான் ரொம்பவே சிரமப்பட்டேன். சில சமயம் நாம் என்ன அப்படி ஒரு தவறைச் செய்து விட்டோம் என்று நினைத்து கண்ணீர் கூட சிந்தியிருக்கிறேன்.
ஆனால் நாட்கள் நகர நகர இது போன்ற விஷயங்களை எதிர்கொள்ளும் பக்குவத்தை என் வேலை எனக்குக் கொடுக்க ஆரம்பித்தது. யார் என்ன சொன்னால் என்ன? நம்மைப் பற்றி நமக்குத் தெரியும் என்கிற நினைப்போடு அவதூறுகளைக் கடந்து போக ஆரம்பித்தேன்” என்றும் சொல்கிறார்.
அதுமட்டுமல்ல இந்தச் சம்பவங்களுக்குப் பிறகு தான் “ஆன்ஸ் ஹவுஸ் ஆப் ஸ்வீட்ஸ்”(ANNS HOUSE OF SWEETS) என்ற பெயரோடு இவர் ஆரம்பித்த அந்தச் சிறிய கடை புது உத்வேகத்தொடு இயங்க ஆரம்பித்ததாம்.
எந்த ஒரு வணிக மேலாண்மைப் பள்ளியிலும் (BUSINESS MANAGEMENT SCHOOL) படித்து தொழில் ஆலோசனைகளைக் கற்றறியாத இந்தப்பெண் தன் தொழிலில் புகுத்திய உத்திகளைக் கேட்டால் வாயடைத்துப் போவீர்கள். இதுபற்றி அவரே சொல்கிறார். கேளுங்கள்.
“1980களில் பேக்கரி தொழிலில் ஆண்களில் ஆதிக்கம் அதிகமாக இருந்ததால் தொழிலில் நிலைத்து நிற்க நான் ரொம்பவே போராட வேண்டி இருந்தது. மார்க்கெட்டில் நிலைத்து நிற்க நான் பெண்களைத்தான் பெரிதும் நம்பினேன்.
பெரும்பாலான குடும்பத் தலைவிகள் எப்போது பார்த்தாலும் சமையல் கூடமே கதி என்று இருந்த காலம் அது. அதனால் அவர்களின் ஒரு சிறந்த இளைப்பாறலாக என் கடை மாறிப் போனது. அவர்கள் அதுவரை வீட்டில் சாப்பிட்டிருக்காத புது மாதிரியான கேக் வகைகள், குக்கீஸ் மற்றும் நாவில் நீர் ஊற வைக்கும் இனிப்பு வகைகளை என் கடையில் அறிமுகம் செய்தேன்.
அதிகமான பொழுது போக்கு அம்சங்கள் அதிகம் இல்லாத எங்கள் ஊரில் வாழ்ந்த குடும்பத் தலைவிகளுக்கு எங்கள் பேக்கரி இளைப்பாறுதலையும் நல்ல உணவு வகைகளையும் கொடுக்க ஆரம்பித்தது.
பெண்கள் கொடுத்த இந்த ஆதரவுதான் என் தொழிலில் மிகப் பெரிய திருப்புமுனையாகவும் அமைந்தது. அதன் பிறகு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என் ஊருக்கு அருகில் இருக்கும் இன்னும் சில ஊர்களிலும் என்னுடைய பேக்கரியின் கிளைகளை தொடங்க ஆரம்பித்தேன்.” என்கிறார்.
கொச்சின்,ஆலப்புழா,பத்தனம்திட்டு,சங்கனாச்சேரி,கோட்டயம்…….இப்படி கேரளா முழுக்க கிளை விட்டு நிற்கிறது இவரின் இந்த அடுமனை. அதுமட்டுமல்ல, கேரளா முழுக்க இருக்கும் பெரும்பாலான இனிப்பகங்களிலும் இவரது இனிப்பு, அடுமனை நொறுக்குத் தீனிகள் சில்லறை வணிக முறையிலும் கிடைக்கிறது. அமெரிக்கா மற்றும் கனடா உட்பட பல வெளிநாடுகளுக்கும் இவர் அடுமனை மற்றும் இனிப்பு வகைகளை ஏற்றுமதி செய்கிறார்.
“எப்போதுமே நம்மை வளர்த்து விட்ட ஆரம்பப் புள்ளியை மறக்கக் கூடாது” என்பதிலும் நம்பிக்கை வைத்திருக்கும் இவர் தனது சொந்த ஊரான பாலாவில் உணவுத் தொழிற்சாலை ஒன்றை நிறுவி அங்கிருந்தபடியேதான் “ஆன்ஸ் ஹவுஸ் ஆப் ஸ்வீட்ஸ்” – ன் மொத்த கிளைகளுக்கும் இனிப்புகள் விநியோகம் செய்கிறார்.
’தொழிலில் வென்றுவிட்டோம் இதுபோதும்’ என்று ஆனம்மாள் நினைக்கவில்லை. அடுத்ததாக “ஆன்ஸ் இந்தியன் பிளேவர்” என்கிற மசாலா நிறுவனம் ஒன்றையும் தொடங்கி இருக்கிறார்.
இந்திய மசாலா பொடிகள், மற்றும் காலை நேர உணவுகள், துரித உணவு வகைகள்…….என்று தயாரித்து அசர வைக்கிறார் ஆனம்மாள். புட்டு பொடி, கேரளா சிக்கன் கறி மசாலா, கேரளா ரசம் மசாலா, பாலக்காடு பிராமின் சாம்பார் மசாலா, தந்தூரி மசாலா…என்று இவரின் நிறுவனத் தயாரிப்புகள் எல்லா இடங்களிலும் கம கமக்கின்றன.
“குறிபார்த்து அடித்தால் வெற்றி நிச்சயம்” ஆனம்மாள் ஜோசப்பின் வாழ்க்கை நமக்குச் சொல்லும் பாடம் இதுதான்.
-சு.கவிதா.